Dualar

Həzrət Əlinin (ə) münacatı

Bu münacatı Həzrət Əli (ə) Kufə məscidində oxuyardı. Münacatın əvvəlində imam (ə) Qiyamət gününü Quran təbirləri ilə tərif edərək, Allahdan aman istəyir. Daha sonra Allahın əzəməti müqabilində öz kiçikliyini etiraf edərək öz Məşuqu ilə raz-niyaz edir

Ərəbcə yazılışı

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْأَمَانَ يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ، وَ أَسْأَلُكَ الْأَمَانَ يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلى‏ يَدَيْهِ يَقُولُ يا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا وَ أَسْأَلُكَ الْأَمَانَ يَوْمَ يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيماهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصِي وَ الْأَقْدامِ، وَ أَسْأَلُكَ الْأَمَانَ يَوْمَ لا يَجْزِي والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَ لا مَوْلُودٌ هُوَ جازٍ عَنْ والِدِهِ شَيْئاً، إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ أَسْأَلُكَ الْأَمَانَ يَوْمَ لا يَنْفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ، وَ أَسْأَلُكَ الْأَمَانَ يَوْمَ لا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئاً وَ الْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ. وَ أَسْأَلُكَ الْأَمَانَ يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ، وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ، وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ، لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ، وَ أَسْأَلُكَ الْأَمَانَ يَوْمَ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ، وَ صاحِبَتِهِ وَ أَخِيهِ، وَ فَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ، وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً ثُمَّ يُنْجِيهِ، كَلَّا إِنَّها لَظى‏، نَزَّاعَةً لِلشَّوى‏. مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْمَوْلَى وَ أَنَا الْعَبْدُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْعَبْدَ إِلَّا الْمَوْلَى، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْمَالِكُ وَ أَنَا الْمَمْلُوكُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمَمْلُوكَ إِلَّا الْمَالِكُ، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْعَزِيزُ وَ أَنَا الذَّلِيلُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الذَّلِيلَ إِلَّا الْعَزِيزُ. مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنَا الْمَخْلُوقُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمَخْلُوقَ إِلَّا الْخَالِقُ، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْعَظِيمُ وَ أَنَا الْحَقِيرُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْحَقِيرَ إِلَّا الْعَظِيمُ، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْقَوِيُّ وَ أَنَا الضَّعِيفُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الضَّعِيفَ إِلَّا الْقَوِيُّ. مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْغَنِيُّ وَ أَنَا الْفَقِيرُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْفَقِيرَ إِلَّا الْغَنِيُّ، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْمُعْطِي وَ أَنَا السَّائِلُ وَ هَلْ يَرْحَمُ السَّائِلَ إِلَّا الْمُعْطِي. مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْحَيُّ وَ أَنَا الْمَيِّتُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمَيِّتَ إِلَّا الْحَيُّ، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْبَاقِي وَ أَنَا الْفَانِي وَ هَلْ يَرْحَمُ الْفَانِيَ إِلَّا الْبَاقِي، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الدَّائِمُ وَ أَنَا الزَّائِلُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الزَّائِلَ إِلَّا الدَّائِمُ. مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الرَّازِقُ وَ أَنَا الْمَرْزُوقُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمَرْزُوقَ إِلَّا الرَّازِقُ، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْجَوَادُ وَ أَنَا الْبَخِيلُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْبَخِيلَ إِلَّا الْجَوَادُ، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْمُعَافِي وَ أَنَا الْمُبْتَلَى، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمُبْتَلَى إِلَّا الْمُعَافِي. مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْكَبِيرُ وَ أَنَا الصَّغِيرُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الصَّغِيرَ إِلَّا الْكَبِيرُ، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْهَادِي وَ أَنَا الضَّالُّ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الضَّالَّ إِلَّا الْهَادِي، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الرَّحْمَنُ وَ أَنَا الْمَرْحُومُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمَرْحُومَ إِلَّا الرَّحْمَنُ، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ السُّلْطَانُ وَ أَنَا الْمُمْتَحَنُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمُمْتَحَنَ إِلَّا السُّلْطَانُ. مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الدَّلِيلُ وَ أَنَا الْمُتَحَيِّرُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمُتَحَيِّرَ إِلَّا الدَّلِيلُ، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْغَفُورُ وَ أَنَا الْمُذْنِبُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمُذْنِبَ إِلَّا الْغَفُورُ، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْغَالِبُ وَ أَنَا الْمَغْلُوبُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمَغْلُوبَ إِلَّا الْغَالِبُ، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْمَرْبُوبُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمَرْبُوبَ إِلَّا الرَّبُّ. مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْمُتَكَبِّرُ وَ أَنَا الْخَاشِعُ، وَ هَلْ يَرْحَمُ الْخَاشِعَ إِلَّا الْمُتَكَبِّرُ، مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ ارْحَمْنِي بِرَحْمَتِكَ، وَ ارْضَ عَنِّي بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ، يَا ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ، وَ الطَّوْلِ وَ الِامْتِنَانِ، بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين

Tərcüməsi

İlahi, “sağlam qəlblə Allahın hüzuruna gələn kimsədən başqa, mal-dövlət və övladın heç kimə fayda vermədiyi gün” məni amanda saxla!

İlahi, “zalımların əllərini çeynəyərək: «Kaş ki, Peyğəmbərə qoşulub doğru yol tutardım!» - deyən gün” məni amanda saxla!

İlahi, “günahkarlar simalarından tanınacağı, alınları və ayaqlarından tutulub yaxalanacağı gün” məni manda saxla!

İlahi, “atanın oğluna, oğulun da ataya heç bir şeylə kara gələ bilməyəcəyi və Allahın vədinin hökmən baş tutacağı gün” məni amada saxla!

İlahi, “zalımların üzrü qəbul olunmayacağı, onların lənətlənəcəyi və ən pis yerə gedəcəkləri gün” məni amanda saxla!

İlahi, “heç kəs başqasının dadına çata bilməyəcəyi və yalnız Allahın hökm edəcəyi gün” məni amanda saxla!

İlahi, “hamının öz qardaşından, anasından, atasından, xanımından və övladlarından qaçacağı və hərənin öz hayında olacağı gün” məni amanda saxla!

İlahi, “günahkar öz balalarını, yoldaşı və qardaşını, ona sığınacaq verən qohum-əqrəbasını və yer üzündə olanların hamısını qurban verib əzabdan can qurtarmaq istəyəcəyi, amma bunun əsla mümkün olmayacağı, atəşin artıq alovlanıb başların dərisini sıyırıb çıxaracağı gün” məni amanda saxla!

Mövla, ya Mövla! Sən mövlasan, mən – bəndə. Bəndəyə mövlasından başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən ağasan, mən – qul. Qula ağasından başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən izzətlisən, mən – zəlil. Zəlilə izzətlidən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən xaliqsən, mən – məxluq. Məxluqa xaliqindən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən əzəmətlisən, mən – aciz. Acizə əzəmətlidən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən güclüsən, mən – zəif. Zəifə güclüdən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən ehtiyacsızsan, mən – möhtac. Möhtaca ehtiyacsızdan başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən kərimsən, mən – uman. Umana kərimdən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən dirisən, mən – cansız. Cansıza diridən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən əbədisən, mən – fani. Faniyə əbədidən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən ölümsüzsən, mən – ölümcül. Ölümcülə ölümsüzdən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən ruzi verənsən, mən – ruziyə möhtac. Ruziya möhtac olana ruzi verəndən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən səxavətlisən, mən – ac. Aca səxavətlidən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən xilaskarsan, mən – dara düşən. Dara düşənə xilaskardan başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən böyüksən, mən – kiçik. Kiçiyə böyükdən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən hidayətçisən, mən –azmış. Azmışa hidayətçidən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən mehribansan, mən – nəvazişə möhtac. Nəvazişə möhtac olana mehribandan başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən qüdrətlisən, mən – sınağa çəkilən. Sınağa çəkilənə qüdrətlidən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən bələdçisən, mən – azmış. Azmışa bələdçidən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən bağışlayansan, mən – günahkar. Günahkara bağışlayandan başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən qalibsən, mən – məğlub. Məğlub bir kəsə qalibdən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən rəbbsən, mən – himayəyə möhtac. Himayəyə möhtac olana rəbbindən başqa kim rəhm edər? Mövla, ya Mövla! Sən ucasan, mən – alçalmış. Alçalmışa ucadan başqa kim rəhm edər?

Mövla, ya Mövla! Öz rəhmətinə xatir mənə rəhm et. Sonsuz səxavət, kərəm və fəzlinə xatir məndən razı qal. Ey kərəm və yaxşılıq edən, nemət və bərəkət verən! Öz rəhmətinə xatir (cavab ver), ey rəhmlilərin ən rəhmlisi!